~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...................... Διαδικτυακή περιοδική έκδοση για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης * ..με ειδήσεις * άρθρα * ...υπεύθ. σύνταξης: Πάνος Σ. Αϊβαλής * ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη. Νίκος Μπελογιάννης

Περί οράματος για το κοινό μέλλον της Ευρώπης βέβαια, ας μην έχουμε μεγάλες προσδοκίες

«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».

Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)

γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Το Σάββατο το τελευταίο αντίο στον «εφημεριδάνθρωπο» Σεραφείμ Φυντανίδη

 

Η κηδεία του Σεραφείμ Φυντανίδη θα γίνει αύριο Σάββατο, 27 Δεκεμβρίου, στις 13.00, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Ο ιστορικός διευθυντής της «Ελευθεροτυπίας» πέθανε στα 77 του χρόνια, ανήμερα των Χριστουγέννων. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ανακοινώνει με θλίψη την απώλεια μίας ιστορικής μορφής για τη δημοσιογραφία, του Σεραφείμ Φυντανίδη, ο οποίος απεβίωσε αιφνιδίως χθες βράδυ, ανήμερα των Χριστουγέννων, λόγω καρδιολογικών προβλημάτων, σε ηλικία 77 ετών.
Ο Σεραφείμ Φυντανίδης γεννήθηκε στο Περιστέρι Αττικής το 1937 και σπούδασε Οικονομικά στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών, λαμβάνοντας το πτυχίο του το 1960. Την απόφαση να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία είχε πάρει από μαθητής, στα δώδεκά του χρόνια, όταν ο δάσκαλος είχε «δει» το ταλέντο του και σχολίαζε συχνά στη τάξη «γράφεις καλά, παρατηρείς, να γίνεις δημοσιογράφος». Πράγματι, ασχολήθηκε από νωρίς με πολλές μαθητικές και ερασιτεχνικές εκδόσεις.
Από το 1958 άρχισε να εργάζεται ως συντάκτης στην εφημερίδα «Έθνος» έως το τέλος του 1967. Στην περίοδο της Χούντας, από το 1968 έως το 1974 εργάστηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή», αρχικά ως υπεύθυνος ύλης και αργότερα ως αρχισυντάκτης. Από το 1974 μέχρι τον Ιούνιο του 1976 διετέλεσε διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα «Ακρόπολη». Από τον Ιούνιο του 1976 ανέλαβε τη διεύθυνση της απογευματινής εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» και από το 1987 τη διεύθυνση και της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας».
Με τον εκδότη των εφημερίδων Κίτσο Τεγόπουλο τους έδεσε μεγάλη φιλία και διένυσαν μαζί μία μακρά πορεία, καταγράφοντας για περισσότερο από 30 χρόνια την ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας μέχρι λίγο πριν τη σαρωτική καταιγίδα της οικονομικής κρίσης. Λίγο μετά το θάνατο του Κ. Τεγόπουλου (29.11.2006), στις 27 Απριλίου 2007, ο Σεραφείμ Φυντανίδης υπέβαλε την παραίτησή του από Διευθυντής των εφημερίδων.
Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με την κρατική τηλεόραση και παρουσίασε δικές του εκπομπές, με τίτλο «Χθες, Σήμερα, Αύριο με τον Σεραφείμ Φυντανίδη» και «Οι παρέες γράφουν ιστορία». Το Μάρτιο του 2013 ανέλαβε τη διεύθυνση της εβδομαδιαίας εφημερίδας «6 Ημέρες» ενώ τον τελευταίο καιρό ήταν πρόεδρος του τηλεοπτικού σταθμού «Ε».
Πρόσφατα παρουσίασε το βιβλίο του «31 αξέχαστα χρόνια στο ξύλινο τιμόνι της Ελευθεροτυπίας και της Κυριακάτικης Ε», όπου επιχειρεί να συνοψίσει τις περιπέτειες και τις εμπειρίες του ως διευθυντής και, μέσα από την αφήγηση, περιγράφει ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού Τύπου από την εποχή της Μεταπολίτευσης. Σε παλαιότερο βιβλίο του, που εξέδωσε το 2002, με τίτλο «Απόδραση σε τέσσερις ηπείρους» περιγράφει τα ταξίδια του ανά τον κόσμο, την περιπλάνησή του σε χώρες μακρινές, που αποτελούσε μία ακόμη μεγάλη του αγάπη.
Η απώλεια του Σεραφείμ Φυντανίδη αφήνει ένα μεγάλο κενό στην ελληνική δημοσιογραφία, καθώς χάνεται ένας από τους τελευταίους της γενιάς των διευθυντών που έγραψαν ιστορία στην έντυπη δημοσιογραφία, ένας άνθρωπος που συνέδεσε τη ζωή του με μία κραταιά εφημερίδα – σημαία για τον Τύπο.
Έφυγε ένας γνήσιος «εφημεριδάνθρωπος», όπως αυτοαποκάλεσε τον εαυτό του σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, που έζησε την πλούσια αυτή εμπειρία «… με απέραντη ελευθερία και μακριά από επιχειρηματικά και άλλα συμφέροντα. Με πολύ κέφι, δημιουργία και … τραγούδι…».
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται βαθύτατα την οικογένειά του, τις δύο του κόρες Κάτια και Κλεοπάτρα, τη σύζυγό του Βιργινία, τον υιό τους Λευτέρη και τους οικείους του και αποχαιρετά τον εκλεκτό συνάδελφο που αφήνει μεγάλη παρακαταθήκη για τους νεώτερους. 
_____________
 - από το: http://stokokkino.gr/

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Ένας αιώνας διαδρομής της ελληνικής δημοσιογραφίας - Εκατό χρόνια ΕΣΗΕΑ (1914-2014)

   Εκδηλώσεις      
Με σειρά εκδηλώσεων θυμίζει η ΕΣΗΕΑ τη συμπλήρωση 100 χρόνων λειτουργίας της, από την ίδρυσή της, στις 14 Δεκεμβρίου 1914, εν μέσω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι σήμερα, που η κρίση έχει πλήξει καίρια την ενημέρωση και έχει φέρει τη δημοσιογραφία πολλά χρόνια πίσω. Στο ενδιάμεσο πρόλαβαν να γίνουν πολλά, που η Ιστορία τα κατέγραψε με ζωντανά, αλλά και με σκοτεινά χρώματα.
Εκδηλώσεις «100 χρόνια ΕΣΗΕΑ, 1914- 2014»
Στις σκοτεινές πλευρές του Τύπου περιλαμβάνονται οι περίοδοι των πολέμων, όπου τα μέλη της ΕΣΗΕΑ δεν συμμετείχαν μόνο ως δημοσιογράφοι, αλλά και ως μαχητές και θύματα. Οι δικτατορίες έφεραν λογοκρισίες, απαγορεύσεις, διώξεις, ακόμα και δολοφονίες. Για κάποιες περιόδους η είσοδος του σωματείου ήταν κλειστή, για λόγους κυρίως ιδεολογικούς, σε εργαζόμενους δημοσιογράφους, παρ' ότι πληρούσαν τις προϋποθέσεις. Για ιδεολογικούς λόγους έγινε το 1967, με εντολή του τότε υπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως, διαγραφή 28 δημοσιογράφων από το μητρώο της ΕΣΗΕΑ - οι οποίοι ωστόσο επανεγράφησαν με την πτώση της δικτατορίας.


Στις φωτεινές πλευρές των ανθρώπων του Τύπου περιλαμβάνεται η εναντίωση σε καταπιεστικά καθεστώτα, όπως η Κατοχή και η 7ετής χούντα, η κατοχύρωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, η υπεράσπιση της ελευθεροτυπίας, η περίθαλψη των μελών της ΕΣΗΕΑ και των οικογενειών, καθώς και η διεύρυνση της Ενώσεως με άλλες κατηγορίες εργαζομένων στα ΜΜΕ. Εντυπωσιακή είναι η παρουσία στη δημοσιογραφική οικογένεια επιφανών λογίων, ως δημοσιογράφων-ρεπόρτερ και παράλληλα ως λογοτεχνών, σημαντικά έργα των οποίων είδαν για πρώτη φορά τη δημοσιότητα μέσα από εφημερίδες και περιοδικά. Γεγονός που δηλώνει ότι η ΕΣΗΕΑ δεν είναι μόνο συνδικαλιστικό όργανο αλλά και πνευματικός φορέας.
Εκδηλώσεις

* Κορυφαία εκδήλωση, η Έκθεση «100 χρόνια ΕΣΗΕΑ, 1914-2014» που εγκαινιάζεται σήμερα το μεσημέρι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. Η Έκθεση περιλαμβάνει ζωγραφικά πορτρέτα δημοσιογράφων - λογίων σημαντικών δημιουργών, όπως ο Ροϊλός, ντοκουμέντα αρχείου, αντικείμενα που εκτείνονται από τις δημοσιογραφικές ταυτότητες τουΨαθά, του Σακελλάριου και του Χουρμούζιου μέχρι αφίσες από το Λαχείο Συντακτών, βιβλία, καθώς και πέντε οπτικοακουστικές παραγωγές ειδικά για την έκθεση: το έργο του δημοσιογράφου, η ιστορία της είδησης, η εικόνα του δημοσιογράφου στον κινηματογράφο, οι διεκδικήσεις και η κρίση που πλήττει τον δημοσιογραφικό κόσμο, οι σημαντικότεροι σταθμοί των 100 χρόνων της ΕΣΗΕΑ, αποτυπώνονται στα οπτικοακουστικά έργα.
* Τη σχέση της επικαιρότητας με την ελληνική επιθεώρηση και τους δημιουργούς της -οι οποίοι σ' ένα μεγάλο ποσοστό προέρχονται από τον δημοσιογραφικό χώρο ή υπήρξαν μέλη της ΕΣΗΕΑ- διερευνά η διήμερη συνάντηση με τίτλο «Επιθεώρηση - Επικαιρότητα».
Βασικές εισηγήτριες θα είναι καθηγήτριες από τις Θεατρολογικές Σχολές των Πανεπιστημίων Αθήνας και Πάτρας, ενώ θα συμμετέχουν δημοσιογράφοι που έχουν ασχοληθεί με τη συγγραφή επιθεώρησης, κριτικοί και συντελεστές όπως ηθοποιοί, χορογράφοι και μουσικοί. Το διήμερο θα κορυφωθεί με παράσταση της Μάνιας Παπαδημητρίου στο Ίδρυμα Κακογιάννη (13 Ιανουαρίου), που θα είναι αφιερωμένη στην Ελληνική Επιθεώρηση.
* Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων εκδόθηκαν επίσης ειδικά συλλεκτικά λευκώματα από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, ενώ δημοσιογράφοι και άνθρωποι του Τύπου εικονίζονται σε σειρές γραμματοσήμων των ΕΛΤΑ.
* Κάλεσμα για συγκέντρωση διαμαρτυρίας σήμερα, έξω από το κτήριο της ΕΣΗΕΑ, αναδημοσίευσε στην ιστοσελίδα της η παράταξη Financial Crimes, από το blog peiratikoreportaz.blogspot.gr, με τίτλο «Δεν θέλουμε φιέστες και πανηγύρια - κινητοποίηση έξω από την ΕΣΗΕΑ». Όπως σημειώνεται, «Η ΕΣΗΕΑ γιορτάζει με αγώνες. Με κινητοποιήσεις. Με μάχες για τα μέλη της. Όλοι μαζί να διατρανώσουμε πως δεν θέλουμε στο ΣΠΙΤΙ μας προέδρους που μαύρισαν τη ζωή μας, υπογράφοντας ανερυθρίαστοι την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το φασιστικό μαύρο στην ΕΡΤ!

Η Ιστορία του Ελληνικού και Αρκαδικού Τύπου





Η Ιστορία του Ελληνικού και Αρκαδικού ΤύπουPrint
Η ΠΡΩΤΗ χειρόγραφη εφημερίδα της Επανάστασης κυκλοφόρησε στο Γαλαξίδι χωρίς ιδιαίτερο τίτλο στις 27 Μαρτίου 1821. Στόχο είχε να παρακινήσει το λαό και να ξεσηκωθεί κατά των Τούρκων. Η πρώτη έντυπη εφημερίδα της επαναστατημένης Ελλάδας ονομαζόταν "Σάλπιγξ  Ελληνική". Το πρώτο φύλλο της κυκλοφόρησε την 1η Αυγούστου 1821 με συντάκτη το γνωστό μας από την εκδοτική του δράση στη Βιέννη Θεόκλητο Φαρμακίδη. Το ξύλινο τυπογραφείο, στο οποίο τυπώθηκε, το μετέφερε στην Ελλάδα μαζί με άλλα εφόδια ο Δημήτρης Υψηλάντης τον Ιούνιο του 1821, όταν ήρθε να αναλάβει την αρχηγία του αγώνα "ως πληρεξούσιος του Γενικού Επιτρόπου" δηλαδή του αδελφού του Αλεξάνδρου. Επαγγελματίας τυπογράφος βρέθηκε σχετικά εύκολα. Ήταν ο Κωνσταντίνος Τόμπρας από το Αϊβαλή της Μικράς Ασίας, που είχε τελειοποιηθεί ως τυπογράφος στο Παρίσι κοντά στο γνωστό τυπογράφο και εκδότη Αμβρ. Διδότο. Φιλοδοξία της "Σάλπιγγος Ελληνικής" ήταν να κυκλοφορεί κάθε δεύτερη μέρα. Κυκλοφόρησαν μόνο τρία φύλλα, τα οποία σώζονται και έπειτα σταμάτησε η έκδοσή της. Οι λόγοι διακοπής δεν είναι  μόνο τεχνικοί, ο εκδότης Θ. Φαρμακίδης λάτρης της ελευθεροτυπίας αρνήθηκε να  ενδώσει "εις το δεσποτικόν μέτρον της  προεξετάσεως" δηλαδή της λογοκρισίας,Το τυπογραφείο της πρώτης αυτής έντυπης εφημερίδας εγκατεστημένο στο Άργος, καταστράφηκε από τους Τούρκους κατά την εισβολή του Δράμαλη. Η δεύτερη έντυπη Ελληνική εφημερίδα ήταν ο "Ελληνικός Καθρέπτης" και εκδιδόταν στην πλούσια Ύδρα από τις 12 Οκτωβρίου 1821 μέχρι τις 22 Μαΐου 1822,  με φροντίδες και έξοδα του λογίου ναυάρχου Ιακωβάκη Τομπάζη, ο οποίος είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα πρωτόγονο τυπογραφείο στο νησί. Δυστυχώς δε σώθηκε κανένα φύλλο και οι πληροφορίες που έχουμε είναι έμμεσες. Απ' αυτές συμπεραίνουμε ότι η εφημερίδα δημοσίευσε ειδήσεις, ιδίως ναυτικές, από τον Αγώνα.Η διασημότερη εφημερίδα του Αγώνα ήταν τα "Ελληνικά Χρονικά"..........................


Πάνος Σ. Αϊβαλής  Εκδότης  της εφημερίδας «Αρκαδικό Βήμα» Δημοσιογράφος

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 

Μάγερ Κώστα, "Ιστορία του Ελληνικού Τύπου", εκδ. Δημόπουλος, Αθήνα 1957 (τόμοι III).
Σκιαδά Νίκου, "Χρονικό της Ελληνικής Τυπογραφίας", εκδ. Γκουντερμπεγκ, Αθήνα 1982 (τόμοι III)
Γκίνη Ε.Δ., "Κατάλογος Ελληνικών Εφημερίδων και Περιοδικών 1911  1863", Αθήνα 1967. 4. 
Καρυκόπουλος Πάνος, "Από τον Γκούτεμπεργκ στην ηλεκτρονική τυπογραφία", Αθήνα 1974.  


Για την συνέχεια πατήστε  ΕΔΩ


Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014