ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ
Μικρή αναδρομή, συν κάποια ραδιοτηλεοπτικά «κλισέ».
Μέρες τηλεόρασης και ραδιοφώνου –εκτός των άλλων–, με την κυβέρνηση να επιχειρεί να βάλει κάποια τάξη στο χάος που επικρατεί από τότε (1989) που επετράπη η ελεύθερη δημιουργία ιδιωτικών (κερδοσκοπικών επιχειρήσεων δηλαδή) ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών – και μάλιστα άνευ όρων (ή, πιο σωστά, με τους άγραφους όρους των επιχειρηματιών).
Γεγονός που αρχικά χαιρετίστηκε: Επιτέλους να μπει κάποιο τέλος στο απαράδεκτο μονοπωλιακό καθεστώς των μέσων αυτών από το κράτος. Ωσπου, συν τω χρόνω, με την κατάχρηση (αριθμητική και ποιοτική) των ιδιωτικών, μια μερίδα κόσμου άρχισε να επιστρέφει στα δημόσια και να επικρατεί προβληματισμός για την όλο και περισσότερο διογκούμενη ασυδοσία των άλλων.
Πριν από τρία και κάτι χρόνια (8-9 Δεκεμβρίου 2012), είχα μεταφέρει, από έγκυρη πηγή, στοιχεία για τον αριθμό των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών που υπάρχουν στη χώρα.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτά, που εκτιμώ ότι δεν έχουν αλλάξει, λειτουργούν, «καθ’ άπασαν την επικράτειαν»… 126 τηλεοπτικά κανάλια (εθνικής εμβέλειας, περιφερειακά, τοπικά) και… 933 ραδιοφωνικοί σταθμοί (μιλάμε δηλαδή για παγκόσμιο ρεκόρ).
Με τα περισσότερα να επιβιώνουν από την όλο και πιο συρρικνωμένη διαφημιστική πίτα (και ποιοι να πρωτοπάρουν), με ελάχιστα αμειβόμενο ή απλήρωτο προσωπικό, με οδυνηρές συνέπειες και για τον κλάδο μας. (Πράγμα που συμβαίνει και στα έντυπα μέσα, που κι αυτά έχουν περάσει πλέον στα χέρια επιχειρηματιών.)
Εν αναμονή λοιπόν του τι θα προκύψει από το σχετικό κυβερνητικό εγχείρημα, που έχει προκαλέσει τη σφοδρή αντίδραση των θιγόμενων επιχειρηματιών, οι οποίοι (στο όνομα πάντα της ελεύθερης έκφρασης και της προστασίας των… απλήρωτων εργαζομένων) εννοούν να διατηρούν την ισχύ και τα «κεκτημένα» τους – μια δημόσια δηλαδή περιουσία, όπως είναι οι συχνότητες.
Αλλά επειδή το θέμα παρακολουθείται και καλύπτεται αρκούντως από τους αρμόδιους συναδέλφους, επιθυμώντας να το… καρυκεύσω κομμάτι, θα συνεχίσω με μερικά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά «κλισέ» (προσωπικής… συλλογής), που, μέσω κυρίως των δελτίων ειδήσεων, έχουν… εμπλουτίσει τη γλώσσα μας και αποτελούν, αν θέλετε, μια συνταγή (με έντονο το στοιχείο της υπερβολής και του εντυπωσιασμού, που αποτελεί επιταγή της σύγχρονης δημοσιογραφίας) για όσους επιθυμούν να ασχοληθούν και να διαπρέψουν στα ΜΜΕ. Πάμε:
Στο… περιβόλι των «κλισέ»
Αποκλειστικό. Αποκαλυπτικό. Απίστευτο. Πρωτοφανές. Ενα θέμα που θα συζητηθεί. Αναυδη έμεινε η κοινή γνώμη. Ανάστατη. Αφωνη. Ιστορίες καθημερινής τρέλας. Αγωνία. Θρίλερ.
Επεσαν από τα σύννεφα. Ανθρωπος της διπλανής πόρτας. Υπεράνω υποψίας. Με κομμένη την ανάσα. Σοκ προκάλεσε. Πάγωσαν. Δεν πίστευαν στα μάτια τους. Σκηνικό τρόμου. Πανικός. Χαμός. Συγκλονιστικές μαρτυρίες.
Εδώ έχουμε έναν αυτόπτη μάρτυρα. Ο τριανταπεντάχρονος φερόμενος ως δράστης. Το έκαναν καλοκαιρινό. Εργο βανδάλων. Με το καλημέρα. Στο έλεος των κακοποιών. Μπαράζ επιθέσεων. Σκηνές Φαρ Ουέστ. Οι συνήθεις ύποπτοι. Οι γνωστοί άγνωστοι. Μαφιόζικη εκτέλεση. Λουτρό αίματος. Σφαγή. Ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Συμβόλαιο θανάτου. Φόβοι βεντέτας. Δρακόντεια μέτρα.
Η αστυνομία έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό. Σπάνε τη σιωπή τους. Ανοίγουν στόματα. Εξετάζονται όλα τα ενδεχόμενα. Ξετυλίγεται το κουβάρι. Το μαχαίρι στο κόκαλο. Ξεχείλισε το ποτήρι της οργής. Γίναμε Ζιμπάμπουε. Τριτοκοσμικές εικόνες. Θα πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Ακραία καιρικά φαινόμενα. Βιβλική καταστροφή. Νύχτα αγίου Βαρθολομαίου. Ρίχτερ τρόμου. Σε πύρινο κλοιό.
Μετράνε τις πληγές τους. Τύμπανα πολέμου. Παιδιά ενός κατώτερου θεού. Τυχερός στην ατυχία του. Αγιο είχε. Δήλωση με πολλούς αποδέκτες. Με πολλά υπονοούμενα. Κλείνοντας το μάτι.
Βαρύ το κλίμα. Ανέβηκαν οι τόνοι. Θύελλα αντιδράσεων. Ανοίγουν οι ασκοί. Χτυπήματα κάτω από τη μέση. Τσάμπα μάγκες. Σκληρή κόντρα. Κλιμακώνεται η ένταση. Σκληραίνουν τη στάση τους. Μετωπική σύγκρουση.
Στο κόκκινο η αντιπαράθεση. Καρότο και μαστίγιο. Εκλεψε την παράσταση. Ολο το παρασκήνιο. Ραγδαίες εξελίξεις. Ντόμινο επιπτώσεων. Τσουνάμι. Τοξικά ομόλογα. Πυρετός διαβουλεύσεων. Κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους. Θα χυθεί άπλετο φως. Αρωμα εκλογών. Αδειάζει το καλάθι της νοικοκυράς. Σαφάρι. Αστραψε και βρόντηξε. Κορυφώνονται οι εκδηλώσεις. Μάγεψε. Αποθεώθηκε.
Η απόλυτη σταρ. Καλύτερος (καλύτερη) μακράν. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Το κερασάκι της τούρτας. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Πώς αισθάνεστε; Με την καλή έννοια. Λέμε τώρα… Βάλτε μια άνω τελεία. Αφήστε με να ολοκληρώσω. Για όνομα του Θεού και της Παναγίας! Δεν δεχόμαστε μαθήματα δημοσιογραφίας. Γυρίζουμε σελίδα. Πάμε σ’ ένα διαφημιστικό διάλειμμα…
στο πλαίσιο
Βιβλία με ποίηση από ανθρώπους που, παρά τις κύριες ασχολίες τους, διακονούν το απαιτητικό αυτό είδος. Δυστυχώς (ή… ευτυχώς) δεν είμαι κριτικός (μου αρκεί που τα απολαμβάνω) για έναν πιο έγκυρο λόγο, πλην μιας σύντομης αναφοράς σε περιπτώσεις όπως οι ακόλουθες, που προέρχονται από εκπαιδευτικούς-ποιητές:
«Ενα ελάφι δακρύζει πάνω στο κρεβάτι μου», η συλλογή του Δημήτρη Αγγελή (εκδ. Πόλις), διδάκτορα φιλοσοφικής Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντή του περιοδικού «Φρέαρ».
Μια γεύση:
Οι μόνες υποσχέσεις της δημοκρατίας είναι οι τράπεζες. / Οι μόνες υποσχέσεις της κυβέρνησης είναι τα όπλα. / Κι εσύ έρχεσαι το λάθος Σάββατο να με βρεις / κρατώντας ρούβλια για να πληρώσεις τα ποτά μας / κι απαγγέλλοντας στίχους του Μαγιακόφσκι
Καθηγητής στο Πάντειο ο Βασίλης Κουγέας, «Το αεικίνητο βάθος πεδίου» (εκδ. Υψιλον) ο τίτλος. Το ποίημα Μetal Hurlant:
Τα νερά έτρεχαν πάνω στις εικόνες: / η συνεχής ροή καταστρέφει το χαρτί / ένας λευκός πολτός σκεπάζει το φράχτη, / σπασμένα κομμάτια απ’ τις φωτογραφίες / ενώνονται και φτιάχνουν ένα αλλιώτικο παρελθόν. / Το μέταλλο της μνήμης / ουρλιάζει / απ’ τον πόνο
… «και να μάθετε ότι υπάρχουν και στην περιφέρεια ποιητικές φωνές που δεν ακούγονται από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση ούτε γράφεται κάτι στον ημερήσιο Τύπο» - από τον εκ Θεσσαλονίκης Σταύρο Αγοραστό, καθηγητή στη μέση εκπαίδευση, με τέσσερα από τα τελευταία πονήματά του (τα τρία ποιητικά): «Το τέλος των μνηστήρων», «12 κόκκινες χαρές & 2 γαλάζιες θλίψεις», «Εικοσιτετράωρο», «από άλλη οπτική γωνιά» (το πεζό).
ΚΑΙ… Οι απώλειες: μεταξύ Ουμπέρτο Εκο και Παντελή Παντελίδη.
____________
«Η πολιτική εξουσία μάς περιβάλλει με ψέματα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου